کد مطلب:172911 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
تئوری ها و نظریه های قابل طرح
تئوری (Theory) مجموعه ای از قانون هایی است كه بر مبنای قواعد منطق، با یكدیگر مرتبط، و مبین بخشی از واقعیت هستند. انسان همواره در پی شناختن ناشناخته ها بوده است. این كنش ها و كند و كاوهای
شناختی او در قالب سخن، گفتار یا بیان انجام می گیرد. یعنی مسایل شناختی در ذهن و اندیشه او بر مبنا و قالب واژه ها تجزیه و تحلیل و شكل گیری شده، به دیگران منتقل می گردد. [1] بنابراین در تئوری ها:
الف ) نوع خاصی از گفتارها به عنوان عنصر اساسی تئوری مطرح است؛
ب ) ارتباط بین این گفتارها بر مبنای قواعد منطقی ( قیاس ) شكل می گیرد؛
ج ) تبیین واقعیت از راه قیاس، به عنوان هدف مطرح است؛
د ) تطبیق تئوری با واقعیت نشانگر خارج شدن نظریه از بوته ی فرضیه هاست.
قوانینی كه در تئوری ها مطرح است از نظر زمان و مكان نامحدود و دارای مفعول های متعدد هستند و به صورت جملات «اگر... آن گاه...» مطرح می شوند. در قسمت «اگر» متغیر ناوابسته ( علت ) و در قسمت «آن گاه» متغیر وابسته ( معلول ) می آید. قوانین در نظریه ها باید قابل بررسی و باارزش باشد و بین گفتار ( واژه، یا قانون های ) هر تئوری، باید ارتباط منطقی وجود داشته باشد.
بر این اساس، نظریه ی رهبر معظم انقلاب در خصوص عملكرد خواص و عوام را در قالب تئوری و نظریه قرار داده، آن را مورد بحث و بررسی قرار می دهیم:
اگزیوم یا قانون 1. اگر غفلت از یاد خدا، دنیا گرایی و پیروی از شهوات زیاد شود، آن گاه خواص طرفدار حق منحرف می شوند.
غفلت از یاد خدا و ترجیح دنیا بر آخرت: انحراف خواص طرفدار حق.
اگزیوم یا قانون 2. اگر خواص طرفدار حق بلغزند آن گاه این كار تصمیمات و واكنش های نامناسب و پذیرش حكومت باطل را در پی خواهد داشت.
لغزیدن خواص طرفدار حق: پذیرش باطل و اتخاذ تصمیمات نابجا.
اگزیوم یا قانون 3. اگر خواص، تصمیمات و واكنش های نامناسب نشان دهند، آن گاه عوام و توده ی مردم نیز، از این اقدامات پیروی خواهند كرد.
اعمال ناسنجیده و واكنش های نامناسب خواص: دنباله روی و پیروی عوام.
تئورم یا نتیجه: اگر دنیا گرایی و غفلت از یاد خداوند در بین خواص زیاد شود آن گاه واكنش ها و تصمیمات نسنجیده آنها افزایش می یابد. اگر خواص طرفدار حق از مسیر حق خارج شده، بلغزند آن گاه پیروی و دنباله روی عوام و توده مردم را نیز شاهد خواهیم بود.
تئوری یا نتیجه نهایی: اگر دنیا گرایی، پیروی از شهوات و غفلت از یاد خدا در خواص طرفدار حق بروز كند، آن گاه این كار، پیروی توده مردم ( عوام ) را نیز به دنبال خواهد داشت. [2] .
شناختی او در قالب سخن، گفتار یا بیان انجام می گیرد. یعنی مسایل شناختی در ذهن و اندیشه او بر مبنا و قالب واژه ها تجزیه و تحلیل و شكل گیری شده، به دیگران منتقل می گردد. [1] بنابراین در تئوری ها:
الف ) نوع خاصی از گفتارها به عنوان عنصر اساسی تئوری مطرح است؛
ب ) ارتباط بین این گفتارها بر مبنای قواعد منطقی ( قیاس ) شكل می گیرد؛
ج ) تبیین واقعیت از راه قیاس، به عنوان هدف مطرح است؛
د ) تطبیق تئوری با واقعیت نشانگر خارج شدن نظریه از بوته ی فرضیه هاست.
قوانینی كه در تئوری ها مطرح است از نظر زمان و مكان نامحدود و دارای مفعول های متعدد هستند و به صورت جملات «اگر... آن گاه...» مطرح می شوند. در قسمت «اگر» متغیر ناوابسته ( علت ) و در قسمت «آن گاه» متغیر وابسته ( معلول ) می آید. قوانین در نظریه ها باید قابل بررسی و باارزش باشد و بین گفتار ( واژه، یا قانون های ) هر تئوری، باید ارتباط منطقی وجود داشته باشد.
بر این اساس، نظریه ی رهبر معظم انقلاب در خصوص عملكرد خواص و عوام را در قالب تئوری و نظریه قرار داده، آن را مورد بحث و بررسی قرار می دهیم:
اگزیوم یا قانون 1. اگر غفلت از یاد خدا، دنیا گرایی و پیروی از شهوات زیاد شود، آن گاه خواص طرفدار حق منحرف می شوند.
غفلت از یاد خدا و ترجیح دنیا بر آخرت: انحراف خواص طرفدار حق.
اگزیوم یا قانون 2. اگر خواص طرفدار حق بلغزند آن گاه این كار تصمیمات و واكنش های نامناسب و پذیرش حكومت باطل را در پی خواهد داشت.
لغزیدن خواص طرفدار حق: پذیرش باطل و اتخاذ تصمیمات نابجا.
اگزیوم یا قانون 3. اگر خواص، تصمیمات و واكنش های نامناسب نشان دهند، آن گاه عوام و توده ی مردم نیز، از این اقدامات پیروی خواهند كرد.
اعمال ناسنجیده و واكنش های نامناسب خواص: دنباله روی و پیروی عوام.
تئورم یا نتیجه: اگر دنیا گرایی و غفلت از یاد خداوند در بین خواص زیاد شود آن گاه واكنش ها و تصمیمات نسنجیده آنها افزایش می یابد. اگر خواص طرفدار حق از مسیر حق خارج شده، بلغزند آن گاه پیروی و دنباله روی عوام و توده مردم را نیز شاهد خواهیم بود.
تئوری یا نتیجه نهایی: اگر دنیا گرایی، پیروی از شهوات و غفلت از یاد خدا در خواص طرفدار حق بروز كند، آن گاه این كار، پیروی توده مردم ( عوام ) را نیز به دنبال خواهد داشت. [2] .
[1] در نظريه (Theory) تمام امور مربوط به يك سري وقايع، تنظيم و هماهنگ مي شود و آن نيز پيش بيني هايي را به بار مي آورد. به عبارت ديگر، نظريه نظامي همبسته از مفهوم ها و فرضيه هاست كه يكديگر را توجيه كرده و ارتباط منطقي، رابطه تقدم و تأخر بين خود را مشخص مي كند و نظريه داراي يك هدف بنيادي است.
[2] وقتي خواص طرفدار حق در يك جامعه با اكثريت قاطعشان آن چنان مي شوند كه دنياي خودشان برايشان اهميت پيدا مي كند، از ترس جان، از ترس از دست دادن مال و از دست دادن مقام و پست، از ترس منفور شدن و تنها ماندن، حاضر مي شوند حاكميت باطل را قبول كنند. ( رهبر معظم انقلاب، 20 / 3 / 75)
- حركت خواص به دنبال خود حركت عوام را مي آورد. ( همان )
- يك وقت يك حركت بجا، تاريخ را نجات مي دهد، گاهي يك حركت نابجا كه ناشي از ترس و ضعف و دنياطلبي و حرص به زنده ماندن است تاريخ را در ورطه ي گمراهي مي غلطاند. (همان )
- عوام - يعني كساني كه وقتي جو به يك سمتي مي رود، اينها هم مي روند - تحليلي ندارند. ( همان )
- اگر خواص در هنگام خودش، كاري را كه لازم است، تشخيص دادند و عمل كردند؛ تاريخ نجات پيدا مي كند. ( همان ) .